Pikant!

10 / jun

Het was toch heel even schrikken bij de aankondiging door het charmante één-nieuwsanker, laat op die zeldzame zwoele lenteavond enkele weken geleden. Er kwam een interview aan met Katharina Van Cauteren over haar recentste tentoonstellingsproject ‘Pi-kant’. Nu ken ik Katharina als een niet onverdienstelijke oud-leerling van Walfergem. Iemand met een eigen visie en stijl. Ook in haar vestimentaire uitingen. “Een beetje speciaal” meen ik mij het oordeel van sommige collega’s daaromtrent te herinneren. Maar toch … Katharina had gekozen voor Latijn – Moderne Talen, en dan klinkt zo’n Pi-kant project wat vreemd. Kiezen voor ‘LM’ doe je niet onder het motto ‘wild van wiskunde’. Dan loop je niet meteen warm voor de diepste zielenroerselen van ons aller 3,14159…

Ik schoof dus meteen wat op naar het puntje van mijn luie zetel. Hopend op een frisse, onverwachte en misschien zelfs wat irrationele (grapje voor de ingewijden) kijk op dit alom gewaardeerd getal. Wat volgde beantwoordde niet helemaal aan die hooggespannen verwachting. Maar het was desalniettemin geen teleurstelling. Dat klinkt misschien wat contradictorisch, maar laat mij toe om je even mee te nemen naar enige verklarende achtergrond.

Katharina is niet ‘zomaar’ een oud-leerling. Katharina doceert aan de Universiteit Antwerpen. Toegegeven, dat is nu ook weer niet zo’n enorme verdienste. Zelf heb ik meer dan 35 jaar als docent aan het Hoger Instituut Walfergem op de teller, en toch heb ik zelfs daar bij mijn pensionering het journaal niet mee gehaald. Er kon nog maar nipt een actief emeritaat van af. Wat Katharina evenwel meer heeft (naast de nodige charme en ambitie): zij is stafchef. Stafchef van de kanselarij. De kanselarij van de Phoebus Foundation. Om het voor jou niet moeilijker te maken dan nodig: zij is baas over de enorme kunstcollectie van grootindustrieel Fer(di)nand Huts. Die is zelf nog veel meer baas: van Katoen Natie, een reusachtig logistiek bedrijf gevestigd in de Antwerpse haven. Iemand met een eigen visie en stijl. “Een beetje speciaal” meen ik mij het oordeel van sommige van zijn collega’s daaromtrent te herinneren. Maar dat had ik al geschreven, merk ik nu.

Huts en zijn Natie spenderen een niet onaardig deel van hun financiële reserves aan wat officieel ‘cultuurondersteuning’ heet. Voor de uitvoering daarvan tekent die Phoebus Foundation. Opbouw, beheer en visualisatie van de kunstcollectie is een deel van hun opdracht. ‘Mecenaat’ heet dat, gewoon om even te benadrukken dat ook ikzelf een Latijnse achtergrond heb (weze het de wiskunde-variant). Naar Gaius Cilnius Maecenas, kunstenbeschermer en raadgever van keizer Augustus. Een man met eigen ideeën. Die naar verluidt het dessert vóór de hoofdmaaltijd liet serveren. “Een beetje speciaal” volgens sommige van zijn tijdgenoten. Maar ik val in herhaling.

Blijkbaar bevat de Huts-collectie nogal wat referenties aan het kunstambacht ‘kant’ (de leerlingen van de 3des die het leerplan-Lammerant al van de ‘Brugse kant’ bekeken hebben, weten waar ik het over heb). Zowel in schilderijen en andere kunstwerken als in authentieke stukken. En via zijn uitgebreid netwerk heeft Huts ook toegang tot de meer toegepaste en hedendaagse ‘kant’ van kant. Voor wie nog niet zo’n gestoffeerd geheugen heeft, wijs ik daarvoor graag op een conflict dat Huts enige jaren geleden uitvocht met de Vlaamse Overheid. Hij vond het niet kunnen dat door overreglementering zijn Katoen Natie verplicht werd om stoere havenarbeiders in te zetten om ‘soutiennekes’ [sic] in te pakken. Van die ‘kant’ hadden ze het bij de Overheid blijkbaar nog niet bekeken.

Maar bon, je hebt ondertussen door dat ik het bij ‘Pi-kant’ bij het verkeerde eind had. Het is officieel ‘PiKANT’ en de nadruk hoort helemaal niet op de eerste lettergreep te liggen, maar op de andere kant. Maakt dat het project minder interessant? Uiteraard niet! Lang leve de verruiming! Lang leve de brede kijk! Ik haast me naar het waterkasteel van Moorsel waar de Phoebus Foundation deze keer haar tenten opgeslagen heeft. Dat op die manier de entourage van Willy Michiels mee in het bad zit, maakt het natuurlijk een beetje een gokje, en dus nog extra pikant. Maar met Katharina aan het roer, heb ik er alle vertrouwen in. Ik kijk al uit naar haar volgend project en zet alvast wat in op een samenwerking met het Gentse SMAK. ‘Van Cauter& Van Cauteren’ lijkt me daarvoor een catchy titel. Misschien moet ik die maar eens laten deponeren … Huts is ook klein begonnen.

LC (oud-leerkracht)