2019 lijkt goed op weg om een boerenjaar te worden voor ASO Walfergem. Nog maar pas mocht ik me verheugen in de Rotary Trofee voor het Nederlands die weer onze kant uit kwam, en vandaag is er al een artikel in kwaliteitskrant De Standaard dat me van mijn sokken blaast. “Belgische wint Sony World Photography Award” was op de voorpagina nog redelijk bescheiden één achtste pagina waard, maar de cultuurkatern bracht het nieuws op de eigen cover paginabreed. Met nog eens een volledige halve bladzijde duiding binnenin. Ondanks mijn bovengemiddelde interesse voor fotografie zou zelfs deze weelde aan mijn aandacht ontsnapt zijn, ware er niet bovenaan het artikel de profielfoto van de gelauwerde geweest. Met daaronder “Rebecca Fertinel”. Nu is het voor een oud-leerkracht-op-rust soms wat harken met het geheugen, maar de behulpzame combinatie van beeld & woord deed meer dan één belletje rinkelen. Het klonk zowaar als alle Franse kathedraalklokken die unisono de Notre-Dame een hart onder de riem steken. Dit was niet zomaar ‘een Belgische’ die de Sony Award won. Dit was verdorie ‘een (oud-)Walfergemse’ die de prestigieuze prijs in de wacht sleepte. Een(ex-)Sint-Martinusschol(i)er. Een (voormalig) zeer Humane Wetenschapper. Van exact één decennium geleden. Dat had De Standaard dus wel wat duidelijker kunnen formuleren. “Walfergem-alumna viert 10 jaar afstuderen met een Sony World Photography Award” had ik nòg meer kunnen smaken.
Nu geef ik grif toe dat die Sony Award misschien nog niet de impact heeft van de World Press Photo. En zichzelf op de eigen website “the world’s leading photography competition” noemen, is mogelijk een lichte vorm van zelfbewieroking. Maar je draagt in elk geval niet zomaar de naam van één van de industry leaders op het gebied van beeldvorming in je vaandel. En dus: ja, dit is best een heel prestigieuze award, die voor elke winnaar meer dan één deur opent. Een blik op het werk van Rebecca vind je alvast op deze link: https://www.worldphoto.org/sony-world-photography-awards/winners-galleries/2019/professional/1st-place-ubuntu-i-am-because-we.
Of we ons nu als school hard op de borst mogen kloppen omdat Rebecca de krantenkoppen haalt, nou … dat zou wellicht niet helemaal terecht zijn. Het is leuk meegenomen om een heel klein beetje mee in the picture te staan (heb j’em … the picture), maar succes dwing je toch vooral zelf af. En beweren dat zij hier inspiratie zou gevonden hebben in het overigens voorbeeldige werk van de toenmalige huisfotograaf van de school … dat zou toch wat superlatieve wishful thinking zijn. Misschien hebben we haar verdorie zelfs ooit ingefluisterd dat voortgezette studies in enige vorm van beeldende kunst mogelijkerwijs niet de meest doordachte keus zijn. In dat geval: Heer vergeef ons onze dwaling.
Maar doeternietoe … dat een oud-leerling succesvol haar of zijn weg vindt, vervult ons altijd met bijzondere trots. Of we daar nu in enige mate mee verantwoordelijk voor zijn of niet, dat staat daar eigenlijk helemaal buiten.
(LC)